Don't judge the book by it's cover
Gisteren is er 1 ster gegeven op mijn Facebookpagina. Daar schrok ik wel even van. Ik dacht; ik slaap er nog een nachtje over dan gaat de bijsmaak wel weg. Maar nee, er bleef een naar gevoel hangen. Niet omdat er 1 ster staat maar omdat het een oordeel is op basis van de titel van mijn boek en geen beoordeling over de inhoud van mijn boek. Ik snap het wel, de titel is heftig. Zoals mevrouw of meneer aangeeft is zo’n titel geen lekker begin. Nee dat klopt, de confrontatie met maar liefst 20 kilo in mijn buik was zeker geen leuk begin, maar wel de harde werkelijkheid. Daar had ik ook niet om gevraagd. Mijn einde zal uiteindelijk ook niet leuker worden want heel recent is me vertelt dat er weer zeven tumoren aangroeien. Ik ben het met mevrouw of meneer eens; Het is een slopende ziekte maar dat verandert niet door de titel van mijn boek te veranderen. Zoals ik al eerder aangaf slaat de titel: Kanker ik heb er m'n buik vol van, op de ziekte in mijn buik en dat ik het moeilijk vind dat de ziekte zo'n prominente rol in mijn leven en die van mijn dierbaren heeft. Mevrouw of meneer geeft aan de taboe rondom kanker te willen doorbreken. Helemaal mee eens maar moeten we dan juist niet in staat zijn om het beestje gewoon bij zijn naam te noemen. Gewoon zoals het is. Waarom niet? omdat het kanker is? Is het woord te erg om uit te spreken? Om mensen met kanker niet meer onder ogen te komen? Ik kan het helaas niet mooier maken. Ik word er dagelijks mee geconfronteerd en kan er niet voor weglopen. Hoe graag ik dat laatste soms echt wel zou willen.
Toch heb ik mijn ziekte op een positieve wijze in mijn boek kunnen beschrijven en dat wordt ook bevestigd door de mensen die het boek wel gelezen hebben. Laten we zorgen dat de ziekte bespreekbaar blijft, daar heeft iedereen baat bij. Ik zal dan ook mijn inzet op gebied van Werk en Kanker blijven voortzetten zolang dat mij gegeven is ondanks de kanker in mijn buik. Dit doe ik door onder andere door mijn boek onder de aandacht te brengen, het geven van workshops en mijn kennis te delen met de desbetreffende instanties zoals NFK en KWF. Niet om mezelf te helpen maar om anderen in te laten zien dat men niet moet oordelen op de buitenkant maar moeten beoordelen op de inhoud! Geef mensen met chronische ziekte een kans! Ik heb geen invloed op de kanker maar wel op de manier hoe ik ermee omga. Blijkbaar moest ik deze blog schrijven. Ik heb het dagelijks al zwaar genoeg om de kanker het hoofd te bieden dus laten we vooral elkaar blijven steunen! En dat is volgens mij ook wat mevrouw of meneer wil(de) bereiken. Dat is namelijk in ieders belang🍀. Dont judge the book by its cover.😘 Delen is lief! Laat mensen met kanker weten dat je er voor ze bent. Liefs Sylvia www.sylviabastiaan.com
